وصیت دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن برای نوشته سنگ مزارش چه شعری بود؟
تاریخ انتشار: ۲ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۴۹۵۸۵
امروز ۲ آذرماه، در انتهای مراسم تشییع و خاکسپاری دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن وصیتنامه وی توسط محمدجواد حقشناس به عنوان وکیل خانواده اسلامی ندوشن قرائت شد.
متن وصیتنامه به شرح زیر است:
«خواست من است که چون روز محتوم فرار رسد جنازه را از دانشگاه تهران گذرانده به نیشابور انتقال دهند و از آنجا ببرند و در دامنه کوه بینالود به خاک بسپارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
آنچه از من برجای مانده کتابهاست؛ امتیاز چاپ و تجدید چاپ آن را به نهاد آرامگاه فردوسی واگذار میکنم. عواید حاصل از آنها به عنوان حقالتالیف، صرف گلکاری و زیباسازی محوطه آرامگاه و جاده مشهد به توس خواهد شد. امیدوارم که این خواستها به خوبی اجرا شود.
از خانواده، همسر، دوستان و خوانندگانم خداحافظی میکنم. بر روی گور من علاوه بر اسم، تاریخ تولد، و مرگ، این بیت حافظ نوشته خواهد شد: اگر از پرده برون شد دل من عیب مکن/ شکر ایزد که نه در پرده پندار بماند»
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: در ستایش ندوشن به بهانۀ تشییع شبانۀ خالق «روزها» در زادگاه/ ندوشنیها دلگیر دوری آرامگاه سایهٔ سیاست بر آیین بدرقهٔ نماد دغدغهٔ ایران/ وداع با اسلامی نُدوشن و صندلیهایی که ناگاه خالی شد! آیا خاکسپاری «محمدعلی اسلامی نُدوشن» در جوار «عطار» منع قانونی دارد؟منبع: عصر ایران
کلیدواژه: محمد علی اسلامی ندوشن وصیت وصیت نامه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۴۹۵۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آبهای نیلگون، روی پرده نقرهای
گرچه گذشته از معدود آثاری نظیر «جنگ نفتکشها» دست سینمای ایران از ساخت فیلمهایی با محوریت خلیج فارس خالیست، اما این دریای ناپیدا از کران، همواره بستر ساخت آثاری با مضامین گوناگون از جنگی تا تاریخی بوده است؛ یک موقعیت خاص جغرافیایی با جاذبههای چشمنواز دیداری که هر کارگردانی را برای بهره از بحر گرم و نیلگونش وسوسه میکند.
«ناخدا خورشید» از آثار دوستداشتنی سینمای ایران به کارگردانی ناصر تقوایی یکی از آن فیلمهاست که لنج ناخدایش در آبهای نیلگون خلیج همیشه فارس در گذر است. رسول ملاقلیپور نیز برای ثبت سکانسهای جنگی چهارمین فیلم بلند سینمایی خود با نام افق به آبهای گرم دریای جنوب متوسل شده است تا هجوم رزمندههای ایرانی به اسکله راداری عراق در جریان هشت سال دفاع مقدس را در چنین فضایی تصویر کرده باشد.
امیرو در «دونده» امیر نادری از دیگر شخصیتهاییست که یاد خلیج فارس را در اذهان سینمادوستان زنده میکند. گرچه نظیر سایر فیلمها پهنای بیکران آبهای آبی جنوب منظور مخاطب نمیشود، اما خلیج فارس، از مضامین اصلی داستان و عبور از آن دغدغه مهم «امیرو» است. «موج مرده» به کارگردانی ابراهیم حاتمیکیا نیز راوی روزهای پایانی خدمت یکی از فرماندهان نیروی دریایی است که اتفاقات عجیبی را در دل دریای خلیج فارس پشت سر میگذارد.
اما سهم قابهای محمد بزرگنیا از آبهای نیلگون خلیج همیشه فارس، بیش از هر کارگردان دیگری بوده است. «کشتی آنجلیکا» دومین تجربه فیلمسازی این کارگردان، به بهانه غرق شدن کشتی محمول طلا و نقره در آبهای جنوب میگذرد. همچنین محمد بزرگنیا به سال 1372، «جنگ نفتکشها» را کلید میزند، فیلمی که سهم خلیج فارس بهواسطه جنگ ایران و عراق که دامنهاش تا آبهای گرم جنوب کشیده شده، بیش از قاب و تصویر است.
«راه آبی ابریشم»، اثری پر بازیگر که به سفر طولانی یک ناخدا برای رساندن مالالتجارهای به چین میپردازد، سومین فیلم محمد بزرگنیا با نقشآفرینی پهنه بیکران دریای جنوب است. در این فیلم، سفر پرماجرای ناخدا از آبهای نیلگون خلیج فارس آغاز میشود.
خلیج فارس هنوز از سینمای ایران طلب دارد و باید خیلی بیشتر سهمش را از سینمای ایران بگیرد.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری سینما و تئاتر